Een heuglijke dag. Deze maand zestien jaar geleden werden we eigenaar van El Campón. Dit jaar plakken we er een klein stukje (een tiende hectare) aan vast. Het stukje bos waar de dassen ’s nachts doorheen lopen en waar we later op de avond de uilen horen. Een stukje natuur naast het boerenland wat we al hadden. Vandaag de officiële transactie. Wat de notaris daarvoor niet allemaal heeft uitgezocht om de akte in orde te maken: bodemgesteldheid, mogelijke vervuiling van de grond, risico op aardbevingen, dat wij keurige en de verkopende partij keurige burgers zijn, dat er geen recht van overpad is, dat archeologische vondsten behoren aan de staat maar dat we wel schadeloos gesteld worden voor de graafwerkzaamheden, dat we niet onderhands extra geld mochten betalen en nog veel meer ….
Stapels papier en veel formaliteiten. We kochten het landje van de familie Braibant die weer familie is van Nicole aan de overkant.
